[SF]- After concert AF8 ร้ายกาจ

Chapter : SF After Concert  AF8 ร้ายกาจ

Couple :  Tao X Kacha

Rating : 18+

About : ขอโทษรีดด์ทุกคนนะครับที่อัพให้ช้าไรท์ขอลงSFให้ก่อนแล้วกันนะเนื้อเรื่องจริงๆจะตามมาทีหลังนะครับ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

-Kacha Talk-
  
   เฮ้อกว่าคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกของผมจะจบลงไปก็เล่นเหนื่อยเหมือนกันนะครับเนี่ย แต่วันนี้ผมสนุกมากๆเลย แฟนคลับทุกคนก็น่ารักโดยเฉพาะคนยืนครับที่อุตส่าห์ทนยืนดูพวกผมตั้งสามชั่วโมงกว่าๆผมดีใจมากเลยครับ(ไรท์ไปยืนดูอ่ะปวดหลังเลย)

“ ชาจ๋า ชาเป็นอะไรอ่ะ “ ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกครับเป็นเสียงของผู้ชายผิวขาวจัด หน้าตาหล่อเหลาเกินเหตุ ขนาดผมทำผมทรงใหม่ที่คิดว่าหล่อกว่าแล้วผมยังสู้ไม่ได้เลย น้อยใจตัวเองเหมือนกัน ที่หล่อสู้คนตรงหน้าไม่ได้ อุตส่าห์ยอมทิ้งหัวทรงเห็ดไปแล้ว ไถผมอีก T^T (ไรท์อยากบอกว่าวันนี้พี่คชาหล่อมาก หล่อกว่าพี่เต๋าอีก:พี่เต๋าสวยไปเลยอ่ะ 555)

“ เปล่า ชาไม่ได้เป็นไร “ ผมตอบกลับไปและกำลังจะเดินหนีแต่มือของไอ้คนตัวสูงผิวขาวอย่างกับหลอดไฟนี่สิ เร็วกว่าความคิดผมอีก

“ ไม่เป็นไรแล้วจะเดินหนีเต๋าทำไมอ่ะชา “ 

“ ชาสบายดีนิ ไม่ได้เป็นไรอีกอย่างชาจะไปห้องน้ำล้างหน้าล้างตาหน่อยแค่นั้นเองไม่ได้จะเดินหนีเลย “ ประสาทใส่เลย เชอะ!!

“ งั้นเต๋าไปด้วยนะ “ เต๋าเอาหน้าตัวเองมาถูไถกับแขนผม อ้อนผมเข้าไปเดี๋ยวก็ใจอ่อนกันพอดีอย่างนี้

“ แว้กกกก ชงจ๋าชงๆๆๆ พี่เต๋ากลัวพี่ชาไม่ให้คืนนี้อ่อถึงอ้อนซะ “ แพรวาทั้งชงทั้งแซวเดี๋ยวพ่อจะจัดหนักคืนให้เลยนะ

“ เปล่าหรอกแพรวา พี่ไปและเดี๋ยวบางคนแถวนี้อิจฉาที่ทำแบบเต๋าไม่ได้ “ 555 กัดน้องวันละนิดจิตแจ่มใส

ระหว่างการเดินทางมาห้องน้ำไม่มีบทสนทนาเกิดขึ้นระหว่างผมกับเต๋าเลยและเต๋าก็ทำลายความเงียบทิ้งเมื่อผมกำลังคิดว่าทำไมมันเงียบดีจัง

“ ชาโกรธเต๋าหรอ “ ผมส่ายหัวแทนการพูดให้คำตอบ

“ ตอนนี้ชาอยู่ในอารมณ์ไหนอ่ะเต๋าจะได้ทำตัวถูก “ ง้อซะขนาดนี้ผมก็ใจแข็งไม่ไหวแล้วค้าบบบ ใจอ่อนชะมัดเลยนะคชา

“ ชานอยด์ ชาไม่ชอบ หึ “ ผมสะบัดหน้าหนีเต๋าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่รอคนตัวโตเลยซักนิดเดียว สาเหตุง่ายๆหมั้นไส้

“ ชาจ๋า ชานอยด์ชาไม่ชอบอะไรเต๋าอ่ะ “ คนตัวโตวิ่งเข้ามากอดเอวผมหลวมๆทางข้างหลัง

“ คิดเอาเองว่าเรื่องอะไร “ ผมแกะมือปลาหมึกออกอย่างยากเย็นและเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างหัวเสีย

ผมอยู่ในห้องน้ำนานเหมือนกันเข้ามานั่งสงบสติอารมณ์ถึงจะรู้ว่านัดกันไว้ก่อนแล้วก็เถอะแต่ให้พี่ทาทาเล่นอย่างนั้นใครเห็นใครจะชอบกัน หึ มีจิตใจเหมือนกันนะเว้ย ยิ่งพูดยิ่งขึ้นเดี๋ยวไปซัดหน้าคนหน้าขาวเลยดีมั้ย?? 

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ไปหมกอยู่ประมาณสิบนาทีก็ยังเห็นเต๋ายืนจังก้าอยู่หน้าห้องน้ำเหมือนเดิม

“ ชาจ๋า เรื่องพี่ทาทาอ่ะคือ..พวกเรากับทางทีมงานนัดกันไว้แล้วนิ ชาอย่าคิดมากนะ เต๋าไม่ได้ตั้งใจจริงๆแล้วอีกอย่างมันก็งานนะชา “  เต๋าพูดเสียงอ่อยลงเพราะไม่อยากให้ผมโกรธล่ะสิเรื่องอะไรกันเล่นตัวหน่อย

“ ก็รู้ว่านัดแต่เต๋าก็ทำเกินไป เดี๋ยวชาจะไปเล่นอย่างนั้นกับอ้นบ้างเต๋ารู้สึกไงอ่ะ “ ใส่ถ่านๆๆๆ

“ ชาอย่าแม้แต่จะคิดเลยนะ เต๋าผิดไปแล้วเต๋าขอโทษ “ เต๋ายกมือไหว้ผมด้วยความกลัวยิ่งกว่าผีอีก

“ ชาไม่ใช่ผีไม่ต้องกลัวขนาดนั้นก็ได้เต๋า มันยังไม่จบแค่นั้น ตอนก่อนที่จะร้องเพลง she bangs ชาเห็นเต๋าเหลือบมองใต้กระโปรงพี่ทาทานะ มีไรจะแก้ตัวมั้ย “ ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้และเคลียร์ให้จบไปเลย

“ ไม่มีครับ “ จ๋อยไปเลย รู้จักคชาน้อยไปซะแล้วเต๋าเอ๋อเอ้ย

“ งั้นวันนี้ก็นอนนอกห้องนะ ทำโทษ “ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับคนตัวโตที่จ๋อยสนิท

ผมเดินมาถึงห้องที่พวกเราพักกันแค่เปิดประตูเข้ามาเท่านั้นแหละโดนแซวทันที โดยเจ้าเฟรม

“ พี่เต๋าเป็นไรครับหน้าจ๋อยเชียว วันนี้พี่ชาไม่ให้นอนในห้องหรอ ฮิ้วววววว “ เสียงฮิ้วววนี่ยาวมากแล้วไม่ใช่เฟรมคนเดียวเพราะอีกยี่สิบสามคนก็เอากับมันด้วยและไม่ใช่มีแค่เสียงพร้อมกับทำมือเล่นเวฟอีกต่างหาก คชาอายจัง >///<

“ พอเลยเฟรม อย่ารู้ดีไปหน่อยเถอะ คืนนี้พี่อาจจะไม่ได้นอนในห้องแต่แกกลับไปบ้านแกอาจจะไม่ได้เข้าบ้านนะเว้ยเพราะแพรวาไม่ให้เข้า ใช่มั้ยน้องรัก “ เต๋าโอบไหล่แพรวาแล้วยักคิ้วลิ่วตาให้เฟรม

“ ใช่ค่ะพี่เต๋า “ เป็นกันทั้งก๊วน ชงได้ชงดี เพลียเหลื๊อเกิน

“ เต๋าลูกอย่าโอบแพรวามากเดี๋ยวคชาหึงนะลูกเต๋า แจ้มีเรื่องจะบอกกับทุกคนนะฮะว่าแจ้อยากให้จัดงานฉลองแบบเบาๆเนื่องในโอกาสที่ทำคอนเสิร์ตวันนี้สำเร็จค๊า แต่ไม่รู้นะว่าจะจัดเมื่อไหร่เอาให้น้องๆพี่ๆว่างกันแล้ววันนั้นเราค่อยมาเจอกันโอเคมั้ย “ ความคิดแจ้เฟรนด์เข้าท่าดีเหมือนกันแฮะ

“ โอเคเล้ยยยย “ อีกยี่สิบสามชีวิตตอบพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

“ ต้นว่าแยกย้ายเถอะเดี๋ยวก็ไม่ได้พักผ่อนกันพอดี พรุ่งนี้มีงานเช้าด้วยงีบซักนิดก็ยังดีว่าป่ะ “ พูดจบต้นก็เอาศอกไปกระทุ้งท้องหมีเบาๆแต่ได้ยินเสียงร้องโอดครวญออกมาด้วย มันเบาจริงเปล่าเนี่ย --*

“ โอ้ยย!! จริงคับจริง กลับกับเถอะพี่ต้น “ เจมส์ลากต้นออกจากวงสนทนาทันทีอะไรจะรีบร้อนปานนั้นคู่นี้ ซัมธิงลองชัวร์

“ ชากลับกันเต๋าเหนื่อยแล้ว “ ผมพยักหน้าแล้วหันไปบอกลาเพื่อนๆเพราะคงไม่ได้เจอกันอีกนานเลย

“ เห้ย ชากลับแล้วนะมีโอกาสเจอกันใหม่ ขอให้เจอกันบ่อยๆนะ โครตคิดถึงเลยอ่ะ “ ผมกอดกับเพื่อนสิบสองที่ออกจากบ้านไปก่อน แต่จะเน้นที่ยูกิกับอ้นเพราะหมั้นไส้เต๋า

“ เต๋ากลับและนะทุกคน พูดเหมือนชาอ่ะ ไม่อยากพูดซ้ำแหะๆ ไว้เจอกันนะเว้ย ชาพอได้แล้วกลับ “ ผมถูกเต๋ากระชากตัวออกมาแล้วเดินตรงดิ่งไปที่รถทันที

“ ฮู้วว กว่าจะมาถึงรถได้เหนื่อยเลยอ่ะ แฟนคลับเยอะจริงๆเลยเนอะเต๋าเนอะ “ ผมหันไปหาคนผิวขาวแต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเงียบและเสียงหายใจที่แรงจัด

“ ต..เต๋าเป็นไรรึเปล่าอ่ะ ไม่สบายหรอไงถึงได้หายใจถี่ขนาดนั้นอ่ะ “ ผมเอามือไปอังที่หน้าผากของเต๋าแต่เต๋ากลับสบัดหน้าหนีและขับรถออกจากอิมแพคทันที

ณ คอนโดเต๋า

บ้านผมอยู่ไกลเกินเลยมาที่คอนโดของเต๋าแทน แต่เต๋ายังอารมณ์เดิมไม่คุยกับผมและหายใจแรงอยู่เหมือนเดิม เป็นอะไรของเขาเนี่ย

“ เต๋าจ้า เต๋าเป็นอะไรอ่ะ บอกชาหน่อยน้า “ ผมจำได้ว่าผมสิต้องเป็นคนงอนไม่ใช่หรอไงเนี่ยไหงเต๋าเป็นคนงอนแทนเนี่ยแล้วผมก็เป็นคนง้อ คชางง

“ เรามีเรื่องต้องคุยกัน คชา!! ” เต๋าเดินเข้าห้องไปอย่างน่ากลัว คชากลัวอ่ะครับทุกคน ผมจำใจเดินตามเต๋าต้อยๆไปอย่างกลัวๆ

“ ต..ต๋าววว เต๋าเป็นอะไรอ่ะ โกรธอะไรชาอ่าส์ “ ผมเข้าไปคลอเคลียเต๋า แต่โดนเหวี่ยงกลับมา เป็นอะไรของเค้าอีกเนี่ย

“ ใครให้ชาไปทำแบบนั้นล่ะ ห่ะ!!! “ พูดเรื่องอะไรเนี่ย ชามึน

“ ทำอะไรอ่ะเต๋า ชางงไปหมดแล้วนะ “ อะไรของเต๋าเนี่ย ผมตามไม่ทันช่วยติดป้ายแขวนบอกหน่อยได้ม้ายยว่าเป็นอะไรจะได้ง้อถูก เป็นแบบนี้ใครเค้าจะไปรู้

“ ใครใช้ให้ไปกอดยูกิกับอ้นมัน!! “ เต๋าตวาดลั่น ทำเอาผมสะดุ้งและขนลุกไปตามๆกัน 

ใครๆก็คงรู้ว่าเวลาเต๋าโมโหหรือโกรธหน่ะ น่ากลัวขนาดไหน ถึงเป็นผมก็เหอะก็ยังหยุดเต๋าแทบไม่ได้แต่ก็ใช่ว่าจะหยุดไม่ได้

“ เต๋าฟังชานะ ยูกิชาคิดแค่น้องสาวไม่มีมากกว่านั้นจริงๆ ส่วนอ้นนั่นก็แค่เพื่อนและชาไม่มีวันให้มันเป็นมากกว่านั้นแน่ อย่ามาว่าแต่ชาเถอะ ดูเต๋าด้วยเล่นกับพี่ทาทาขนาดนั้นคิดว่าชาหวงหึงไม่เป็นอ่อไง “

ผมบ่นแก้ตัวจบก็เหวี่ยงใส่คนผิวขาวจัดทันที งอนไรไม่งอนมางอนเรื่องแบบนี้ คราวนี้คชาจะงอนบ้างเอาแบบให้ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลยคอยดูเถอะ

“ โถ่ชา~ เต๋าทำตามหน้าที่เองนะ “ ผมสะบัดบ๊อบใส่เต๋าและเดินไปนั่งหันหลังให้เต๋าที่หัวเตียงทันที

“ กับพี่ทาทาเต๋าไม่ได้คิดอะไรซักหน่อยนะชา “ เต๋าเดินเข้ามากอดจากทางข้างหลังผมและเอาหน้ามาเกยตรงไหล่พร้อมกับเอาแก้ม เนียนขาวจัดมาถูกับหน้าเนียนใสของผม หึ๋ยยย~ ใจอ่อนแล้วเว้ย

“ งั้นคราวนี้รู้แล้วว่าชาไม่ชอบคราวหน้าก็อย่าทำอีก ถ้ามีอีกชาไม่เหลือไว้ให้ยิงแน่ “ ผมก้มลงต่ำไปที่กางเกงเต๋าแล้วเงยหน้าขึ้นมาสบตาพร้อมกับทำมือเป็นรูปกรรไกรเป็นเชิงว่าถ้ามีอีกรอบไม่มีให้ใช้อีกต่อไปแน่

“ อู้ยยยย~ ทราบแล้วครับ คราวหลังสามีจะไม่ทำแล้วครับภรรยาสุดที่รัก “ เต๋าทำท่าผงกหัวรัวๆเรียกเสียงหัวเราะของผมออกมาเบาๆได้แล้วก็ฉวยโอกาสหอมแก้มผมไปอีกตามเคย คนอะไรไม่รู้เจ้าเล่ห์เป็นบ้าเลย

“ ชา เต๋ารู้นะว่าที่ชากอดยูกิกับอ้นนานอ่ะเพราะชาทำประชดเต๋าแต่เต๋าก็อดไม่ได้ที่จะน้อยใจนี่ “ เสียงโอดครวญของคนผิวขาวช่างน่าสงสารยิ่งนัก

“ แล้วใครให้คิดแบบนั้นเหล่า เรื่องอ้นเรื่องยูกิ แฟนคลับเค้าคิดไปเองทั้งนั้นเลยนะ ชาไม่ได้คิดอะไรกับทั้งสองคนซะหน่อย ชารักเต๋าคนเดียวนะ “ ผมพูดพร้อมกับหอมแก้มเต๋าเบาๆ เป็นการเอาใจและมั่นใจว่าผมคิดแบบนั้นจริงๆ

“ เชื่อแล้วครับภรรยาสุดที่รัก แต่ยังเชื่อไม่เต็มร้อยมันต้องมีเรื่องพิสูจน์มากกว่านี้ถึงจะเชื่อ “ แหนะ มาพร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์เลย

“ ทำไงอ่ะต๋าวววววว “ ผมรู้อยู่แล้วว่าสุดท้ายก็ต้องมาลงเอยอย่างนี้

“ ไม่รู้สิครับ “ พูดไม่พอลงมาประกบปากผมอย่างบางเบาก่อนจะบดขยี้ริมฝีมากลงมาอย่างหนักหน่วงมากขึ้นพร้อมกับรุกล้ำเข้ามา

ลิ้นร้อนชื้นของเต๋าตวัดพลันกับของผมจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร การรุกล้ำเข้ามาช่วงชิงความหอมหวานข้างในปากผมอยากหิวโหยเป็นเวลาที่ยาวนานมาก

“ อื้ออออ “ ผมทุบอกคนผิวขาวจัดเพราะถูกช่วงชิงอากาศที่หายใจไปจนเกือบหมด เหมือนจะขาดออกซิเจนตาย

“ ชา เต๋ารักชานะ “ >///< เต๋าพูดน้ำเสียงเบาๆแต่กระเส่าใช่ย่อยทำให้ผมเขินกับน้ำเสียงอย่างนี้ทุกครั้งเลยอ่ะ

“ อื้มมม..ชาก็รักเต๋าเหมือนกัน “ พูดจบไม่ทันไรเต๋าก็จัดการเลิกเสื้อผมขึ้น เผยให้เห็นอกขาวเนียนแต่ไม่เท่ากับคนที่เลิกเสื้อขึ้น

“ เต๋า ใจเย็นๆสิ “ ผมปรามไว้ก่อนถึงจะเคยกันมาบ้างแล้วก็เถอะนะแต่เต๋าชอบใจร้อนอยู่เรื่อยเลย ผมเหนื่อย

พรึบ!! เต๋าถอดเสื้อของผมกับของตัวเองออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับซุกหน้ามาที่คอสวยอย่างหิวโหย ทั้งขบทั้งเม้มจนเกิดเป็นรอยแดงๆสีกุหลาบ หลายจุดเหมือนแสดงความเป็นเจ้าของนิดๆ

“ เต๋า อย่าทำรอยตรงคอสิ เวลาชาทำงานเดี๋ยวมีคนเห็นนะ “ ผมปรามคนผิวขาวไว้ก่อนไม่งั้นนะ มีหวังทั้งคอช้ำเป็นแน่แท้

“ ก็ได้ “ เต๋าจิ๊ปากอยากขัดใจก่อนจะโลมเลียจากต้อนคอไปถึงยอดอกสีหวานพร้อมกับดูดดุนอย่างหื่นกระหาย

“ อ...อ่ะ อื้ออ.. “ ผมร้องเสียงหลงเพราะเกิดจากความเสียวซ่านที่คนข้างบนทำให้ มือผมก็ไม่รู้จะไปไว้ที่ไหนเลยต้องมาขยุ้มกลุ่มผมหยักศกของคนที่กระทำ

คนผิวขาวยิ้มเยาะอย่างพอใจจากการกระทำที่ทำให้ผมร้องครางเสียงหลงออกมาอย่างนี้ ผมอายอ่ะ >///<

เต๋ายังไม่หยุดการกระทำเพียงแค่นั้นกลัวว่าจะไม่สมดุลกันเลยจัดให้อีกข้างและสิ่งที่ได้ตอบรับจากผมคือ

“ อื้ออออ...ต..เต๋า.พ.พอได้ล..แล้วหน่า.อ..อ่ะ..อา “ >///<

เต๋าปลดกางเกงชองผมและของตัวเองออกอย่างชำนาญ และเขวี้ยงให้หล่นไปอยู่ข้างเตียงอย่างว่องไว ให้เหลือสิ่งปิดกั้นตัวจิ๋ว

เศรษฐพงศ์ใช้ปากคาบสิ่งที่เหลืออยู่สิ่งเดียวที่ปกปิดส่วนลับที่สุดของนนทนันท์ไว้ออก เผยให้เห็นแท่งเนื้อป้อมๆของนนทนันท์ พร้อมกับใช้ปากครอบครองลงไปทันที

“ อ่าส์... ต..ต๋าววว  อ..อื้อออ “ เต๋าผงกหัวขึ้นลงเป็นจังหวะพร้อมเร่งและถี่ขึ้นเรื่อยๆ

“ ต..ต๋าวว ชาจะ ม..ไม่ไหวแล้ว “ คนผิวขาวผละหัวออกจากส่วนกลางลำตัวและใช้มือสาวอย่างรีบเร่ง

“ อ..อ่าส์..เต๋า.ช..ชาไม่ไหวแล้ว “  ผมกระตุกตัวไหวเบาๆพร้อมกับน้ำแห่งความต้องการทะลักออกมาเปรอะมือหนาของคนผิวขาวและหน้าท้องเรียบแบนของผม

ผมหอบหายใจถี่มากเพราะความเสียวซ่านที่คนตรงหน้ามอบให้และกำลังจะมาอีกระรอกหนึ่ง

เต๋าจับขาทั้งสองให้ห่างออกจากันแล้ว ใช้มือข้างที่เปรอะเปื้อนสอดแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักสีหวานอย่างช้าๆไม่ เร่งรีบทั้งๆที่ดูก็รู้ว่าตัวเองเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

เต๋าเปลี่ยนจากหนึ่งนิ้วไปสองนิ้วและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนครบห้านิ้ว และดันเข้าออกจากช้ากลายเป็นเร็วสร้างความเสียวซ่านจากปลายเท้าขึ้นมาถึงหัวและเรียกเสียงครางอื้อในลำคอของคนถูกกระทำได้เป็นอย่างดี

ผมกำผ้าปูที่นอนที่เคยเรียบจนยับยู่ยี่เพราะความเสียวที่คนผิวขาวจัดมาให้อย่างเต็มยศ

“ ชา เต๋าทนไม่ไหวแล้วนะ “ ผมจัดการกับเครื่องนุ่งห่มตัวจิ๋วของเต๋าที่มันปิดไม่มิดแล้วก็เถอะออกอย่างช้าๆ แค่หลุดออกมาได้แค่นิดเดียวความแข็งขึงของส่วนนั้นก็ปะทะกับขาของผมอย่างจังทำให้รู้ว่าวันนี้ผมเจอศึกหนักชัวร์

เต๋าเอามือออกจากช่องทางรักเปลี่ยนเป็นความแข็งขึงเข้าแทรกแทนที่

คนผิวขาวค่อยๆดันก้อนเนื้อร้อนเข้าไปทีละนิดเพราะกลัวคนถูกกระทำเจ็บ ทั้งๆที่อยากจะกระแทกเข้าไปรวดเดียว

“ ต..เต๋า ชาเจ็บอ่ะ “ คนถูกกระทำท้วงออกมาเพราะความเจ็บเริ่มแล่นเข้าสู่ความรู้สึก

เต๋าจำต้องยอมค้างไว้แบบนั้นอยู่พักหนึ่งเพื่อให้คชาได้ปรับตัวก่อนจะค่อยๆดันเข้าไปอีกรอบจนสุด

“ อ่ะ เต๋า!! “ คชาร้องออกมาด้วยความตกใจเพราะหลังจากที่ค้างไว้แบบนั้นพักหนึ่งเต๋าดันเข้ามาทีรวดเดียวมิด สงสัยจบกิจกรรมนี้มีเคลียร์กันต่อยาว

คนผิวขาวจัดเริ่มขยับสะโพกเข้าออกอย่างเนิบๆช้าๆทำให้คนที่อยู่ใต้ร่างครางในลำคออย่างลืมตัว

 

เต๋าเพิ่มเร่งความเร็วมากขึ้นจนคชาตัวไหวไปตามจังหวะการกระแทกของคนผิวขาว

“ อ่ะ ต..ต๋าววว..อื้อออ “

“ ชาครับ เต๋าไม่ไหวแล้ว “ เต๋าเริ่มเร่งจังหวะให้มากกว่าเดิมจนในที่สุดน้ำแห่งความต้องการก็ได้ปลดปล่อยเข้าสู่ร่างกายของคชา

“ แฮ่ก..แฮ่ก..แฮ่ก “ ทั้งผมและเต๋าหอบจากกิจกรรมที่ไปเมื่อครู่นี้ เต๋ารุนแรงเสมอ แต่ในความรุนแรงนั้นก็แฝงความอ่อนโยนด้วยทุกครั้ง เพราะถ้าผมไม่ยอมเต๋าก็จะไม่ได้แอ้มผม

“ ต๋าววววว “ เพี๊ยะ!!

เสียงผมตีไปที่หัวไหล่ของเต๋าเสียงดังๆแต่ไม่เจ็บหรอกครับ ข้อหาตอนเอาเข้าไปดันเอาเข้าไปเร็วเองผมตั้งตัวไม่ทันสมน้ำหน้า อิอิ>///<

“ โอ้ยยย!! ชา เต๋าเจ็บนะ “ ผมตีเบาเองนะ

“ เต๋าอย่ามาสำออยหน่อยเลยหน่า ชาตีเบาๆเองนะ “ ผมตีเบาๆจริงๆนี่ครับถึงแม้ว่าตรงที่ผมตีมันจะออกสีแดงแปร๊ดดด!!! ก็เถอะ

“ แกล้งเต๋าอย่างนี้สงสัยต้องลงโทษรอบสอง “

“ เห้ยยยยยย ต๋าววววววววว พอได้แล้วหน่า..... “

__________________END  OF  SF  TAO♥KACHA_______________

TalK By WriteR

ขอโทดรีดด์นะคับแต่ขอแปะตอนพิเศษไว้ก่อน เดี๋ยวเนื้อเรื่องจริงจะตามมาเร็วๆนี้นะคับ

แต่ไรท์จะไม่ให้เกินอาทิตย์นี้แน่นอนเพราะอาทิตย์หน้าสอบแล้ว

ต้องขอโทดอีกครั้งนึงนะครับทุกคน