วันอาทิตย์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2555

การรับใช้ครั้งที่ 2


Chapter : การรับใช้ครั้งที่ 2
Couple :  Tao X Kacha
Rating : 16+
About : ทำไมรีดด์กดดันไรท์ได้ขนาดนี้ ไรท์ต้องขอโทดนะคับที่เมื่อวานไรท์ไม่ได้อัพให้ ถ้ารีดด์ไม่โหดไรท์ก้คงอัพให้หลังปีใหม่เลยอ่ะ 555 เดี๋ยวอาทิตย์นี้จะอัพให้ถึงเชพสามนะคับจะพยายามแต่งให้เส็ดนะคับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

-Kacha Talk-
  
   ผมพาร่างกายอันอ่อนล่กลับห้องอย่ายากลำบาก สาเหตุมาจากคุณชายกลางกระทำชำเลาผม ฮือออ T^T
ความบริสุทธิ์ของผมหายไปแล้ว หายไปกับเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ แต่ยังไงผมก้ต้องอยู่กับมันให้ได้
.
.
.
ผมมาถึงห้องนอนแล้วคับ ห้องของผมแยกออกมาจากตัวคฤหาสน์ หรือถ้าให้พูดง่ายๆก้คือ แยกออกมาเป็นบ้านอีกหลังหนึ่งและแยกเป็นห้องๆเพื่อให้ได้พักกัน วันนี้ผมเพลียเหลือเกินอยากจะนอนและไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย


“ คชา เป็นอะไรมั้ยลูก ป้าเห็นหนูเดินเซไปเซมา ไหวมั้ย? “ ป้าของผมพูดขึ้นมาตอนที่ผมกำลังจะก้าวเข้าห้อง


“ เปล่าหรอคับ ชาคงนอนไม่พอแล้วก้ทำงานหนักไปหน่อยมั้งคับ “ ผมส่งยิ้มเจือนไปให้ป้า


“ อ่อ มิน่าล่ะทำไมป้าเห็นหนูตาบวมๆ “


“ ขอบคุณนะคับป้าตุ่มที่เป็นห่วงชา แต่ชาไม่ได้เป็นอะไรจิงๆคับ งั้นชาขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคับ ฝันดีนะคับป้า “ ผมรีบตัดผมก่อนเพราะกลัวจะโดนซักให้ยาวไปกว่านี้


“ จ้ะ พักผ่อนเยอะๆนะคชา ฝันดีจ้ะ “ ผมส่งยิ้มอย่างจิงใจไปให้ป้าตุ่มก่อนจะเข้าห้องไปพักผ่อน และที่สำคัญ เรื่องในวันนี้ผมต้องให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด
-------------- 10% --------------


เช้าวันต่อมา


“ พี่ชาๆ คุณหญิงให้ดิวมาเรียกพี่ชาอ้ะ “ 


“ อ่อๆ ขอบคูณนะเดี๋ยวพี่ไปหาคุณหญิงเดี๋ยวนี้แหละ “ ผมรีบบอกดิวก่อนที่จะมุ่งหน้าไปหาคุณหญิงที่ห้องทำงานทันที

ก๊อกๆๆ ผมเคาะห้องทำงานของคุณผู้หญิงเพราะมันเป็นมารยาท


“คุณหญิงคับ คชาเองคับ “ 


“ เข้ามาสิ “

แอ๊ดดด


“ ขออนุญาติคับ “

กึกก


“ คุณหญิงเรียกผมมามีอะไรให้ผมรับใช้หรอคับ? “


“ เปล่าหรอก ชั้นแค่จะถามเรื่องที่ชั้นให้เธอไปทำหน่ะ ผลเป็นไงมั่ง “ ผมอุตส่าห์ลืมมันไปได้แล้วแท้ๆ คุณหญิงจะรื้อทำไมคับเนี่ย โฮกกกก


“ คับ สำเร็จลุล่วงคับ เมื่อคืนคุณชายกลางไล่ผู้หญิงคนนั้นกลับไปเองเลยคับ “ คุณหญิงทำหน้าและสายตาแบบไม่เชื่อเพราะคุณหญิงเองห้ามแทบตายทำไม่ได้ ส่งผมไปทำครั้งเดียวทำให้คุณชายออกปากไล่ผู้หญิงกลับไปเลย


“ จิงหรอเนี่ย เธอใช้วิธีไหนเนี่ย “ หน้าของคุณหญิงตอนนี้ลุ้นมากๆเลยคับ


“ เอ่ออ..ผมต้องขอโทดคุณหญิงด้วยนะคับ ผมทำตัวเป็นคนรักของคุณชายกลางคับ อภัยให้ผมด้วยนะคับ “ ผมตีหน้าเศร้าเข้าให้ก่อน รางวัลออสก้าหรือตุ๊กตาทองคงไม่พ้นผมเป็นแน่แท้


“ ช่างมันเถอะ ชั้นไม่ถือโทดโกดเธอหรอกนะ แต่ถ้ามันเป็นความจิงก้ดีสิ “ ความจิง ความจิงอะไร(?)


“ คับ?? “ ผมได้ยินชัดแหละคับแต่เพื่อความแน่ใจ แต่ดูจากท่าทางของคุณหญิงแล้วเดี๋ยวบ่ายเบี่ยงเลี่ยงที่จะตอบชัวร์ ผมมองคนไม่ค่อยพลาดหรอกคับ


“ ชั้นบอกว่าถ้าเธอกับตาเต๋าเป็นคนรักกันก้ดีสิ เธอนะนิสัยก้ดี หน้าตาก้น่ารัก ติดอยู่แค่นิดเดียวจิง เรื่องสถานะ แต่ชั้นไม่ซีเรียสหรอกนะเรื่องแค่นี้ “ยิ้มกว้างมาให้ผมอย่างจิงใจ คุณหญิงไม่ซีเรียสแต่ผมซีเรียส มีแฟนแบบนั้น เครียดตายเลย


“ เอ่อ..แต่.คุณผู้หญิงคับ คุณชายท่าน.. “


“ โอ้ยย ชั้นไม่ชอบแม่นั่นเลย เหมือนทอมจะตายไป นิสัยก้เหมือนผู้ชาย ชั้นว่าชั้นเอาเธอมาเป็นลูกสะใภ้ยังจะดูมีหน้ามีตามากกว่ายัยนั่นเลย “ เขินคับเขิน แต่คุณหญิงไปแค้นอะไรคู่หมั้นของคุณชายกลางมากเนี่ย


“ คับๆ แหะๆ งั้นผมขอตัวก่อนไปทำงานต่อก่อนนะคับ “ ผมส่งยิ้มเจือนๆให้คุณหญิงก่อนจะถอยออกมา


“ ตั้งใจทำงานนะลูก “ น่ากลัวทั้งแม่ทั้งลูกเลยเว้ย ย่างนี้คชาจะอยู่ไหวมั้ยเนี่ย(?)

แต่ผมยังไม่ทันจะก้าวออกมาจากห้องคุณหญิงก้พูดกำชับขึ้นมาอีกว่า


“ คชา เธอต้องไปขัดขวางตาเต๋าทุกวันนะ จนกว่าตาเต๋าจะเลิกมั่ว เข้าใจแล้วนะลูก ไปทำงานต่อเถอะจ้ะ “ ง่ายทั้งแม่ทั้งลูกเลยเนอะสั่งนู่นนี่นั่นก้ง่ายและอีกอย่างผมจะรอดมั้ยส่งให้ผมไปตายชัดๆผมต้องโดนแบบนั้นทุกคืนเลยหรอไงถึงจะพอใจ

เฮ้อออ คิดแล้วเพลิน เอ่ย ฟิน เอ่ออ...เศร้า อยากจะดีใจ โฮกกกก เสียใจต่างหาก

ผมต้องสวมบทบาทกระต่ายน้อยให้แวมไพร์ดูดเลือดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ใช่มั้ย แม้ผมไม่อยากจะเล่นบทบาทนี้ก้ตาม ถ้าชีวิตคชาจะรันทดขนาดนี้ดังนั้นคชาไปทำงานบ้านต่อดีกว่าคับ
.
.
.
และแล้วเวลาที่ทุกคนและไรเตอร์รอคอยแต่ผมไม่ลอยคอก้มาถึง แต่วันนี้ผมไม่ให้พลาดเหมือนเมื่อวานหรอกคับ เพราะคนอย่างคชาจะไม่มีครั้งที่สอง แต่ถ้ามีครั้งที่สองมันก้ต้องมีครั้งที่สาม เพราะฉะนั้นแล้วคชาต้องพลาดไม่ได้คับ


“ คิกๆๆ พี่เต๋าอย่าเล่นแบบนี้สิค่ะ ว๊ายยย พี่เต๋าอย่า อ่ะ อย่าสิค่ะ รอให้ถึงห้องก่อนนะค่ะ “ เสียงหัวเราะคิกคักๆปนกับบทสนธนาที่ช่างสยิวกิ้ว หยึ๋ยยย ขนลุก

แอ๊ดดด

“ พี่เต๋าค่ะ อย่าส.. “ เมื่อทั้งสองคนเปิดประตูเข้ามาผมก้พบกับภาพบาดตาบาดใจบวกกับบุคคลทั้งสองที่เพิ่งเข้ามาในห้องถึงกับค้างเมื่อเห็นการเป็นอยู่ของผมในห้องนี้


“ คุณเต๋าคับเมื่อคืนเราสองคนน่าจะคุยกันรูเรื่องแล้วนะคับ “ ผมเน้นคำว่าเมื่อคืนกับเราสองคนแบบย้ำๆ


“ นี่นังทอมหล่อนมาพูดเรื่องอะไรห่ะ พี่เต๋าเป็นของชั้นคนเดียว แล้วหล่อนเป็นใครห่ะถึงเข้ามาในห้องนี้ได้ “ พูดยาวอะไรขนาดนั้นเนี่ย เพลียเหลือเกิน


“ ก็คนที่มีสิทธิ์เต็มที่ในตัวของคุณเต๋า อ่อ อีกอย่างผมคงไม่ต้องบอกแล้วนะว่าผมเป็นใครจำประโยคเมื่อกี้ก้น่าจะรู้นะคับและอีกอย่างผมเป็นผู้ชายไม่ใช่ทอม “


“ กรี๊ดดด..นังทอมนี่ “ ผู้หญิงคนนั้นง้างมือจะตบผมแต่ผมไม่ยอมหรอกคำคำก้ทอมสองคำก้ทอมผมเลยเอาชี้หน้าผู้หญิงคนนั้นและพูดประโยคเด็ดออกมาว่า


“ หยุด!! อย่าหาว่าผมไม่เตือน แล้วกรุณาออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ก่อนที่ผมจะให้คนในบ้านนี้มาลากคุณออกไป “ ฮ่าๆๆๆ ซะใจโครตๆคับ

หน้าคุณเต๋านี่นิ่งฉยไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง และไม่ออกหน้าช่วยผู้หญิงคนนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว ทำเอาผู้หญิงคนนั้นเกรี้ยวโกดอย่างบ้าคลั่ง


“ พี่เต๋าค่ะ ทำไมปล่อยให้นังทอมนี่มาลอยหน้าลอยตาอย่างนี้ล่ะค่ะ “ สาวเจ้าพูดเสียงอ้อนใส่คุณเต๋า

 
“ คุณกลับไปก่อนเถอะนะ ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์แล้ว ขอเคลียร์กับภรรยาก่อน “ 

ปึกกก


“ ไอ้เลว “ ผู้หญิงคนนั้นด่าคุณเต๋าแล้วจะกระทืบเท้าใส่แต่เหมือนคุณเต๋าจะรู้ทันเลยหลบได้ ทำให้ผู้หญิงคนนั้นฟึดฟัดกลับไปอย่างไม่พอใจ


“ ฝากไว้ก่อนเถอะนังทอม “ ยังมาฝากอีกไม่รู้หรือไงว่าคนบ้านนี้ไม่รับฝาก

Year!! Mission Complete


“ เอาล่ะถึงตาเราต้องคุยกันแล้วนะคับคุณภรรยาคชา “ ตายแน่คชาเอ้ยย


“ คับคุณเต๋า ตอนนี้ผมยังไม่ว่างนะคับต้องเป็นพรุ่งนี้แทนแล้วล่ะคับ ผมต้องไปทำงานให้คุณหญิงต่อคับ ขอตัวก่อนนะคับคุณเต๋า ราตรีสวัสดิ์คับ “ ผมเอาคุณหญิงมาอ้างอีกครั้งและวิ่งปรู้ดออกมาจากห้องของคุณเต๋าทันที

Oh!! Mission Complete (too)

ตอนนี้มีรู้สึกมีความสุขมากๆที่ทำภารกิจสำเร็จไปได้อย่างปลอดภัย ลัลล้าที่สุด


“ พี่คชาเป็นอะไรรึเปล่าคับ เฟรมให้พี่คชาทำตัวลัลล้าจัง “ โว๊ะ คุณชายเฟรมนี่เองตกใจหมดเลย

คุณเฟรมเป็นน้องของคุณเต๋าคับเป็นคนเกือบสุดท้องของตระกูลเพียงพอที่หรือที่คุณหญิงกับคุณท่านเรียกว่าคุณชายสี่เพราะคุณเฟรมเป็นคนที่สี่


“ อ่อ ไม่มีอะไรหรอกคับคุณเฟรม “ ผมส่งยิ้มพริ้มไปให้คุณเฟรม


“ เอ่ออ..พี่คชาว่างมั้ย ? “


“ ว่างคับ คุณเฟรมมีอะไรหรือเปล่าคับ? “


“ มีคับ เฟรมอยากให้พี่คชาไปช่วยสอนเลขให้เฟรมหน่ยอ่ะคับ “ สอนเลข ผมเคยผ่านมาน่าจะสอนได้เนอะ


“ อ่อ คับไปกัน เดี๋ยวดึกแล้วจะเรื่องไม่รู้เรื่อง “
.
.
พอถึงห้องคุณเฟรมผมก้ตรงดิ่งไปยังโต๊ะหนังสือของคุณเฟรมทันที


“ ข้อไหนหรอคับคุณเฟรม? “


“ พี่คชามาดูตรงนี้หน่อยสิคับ “ผมมองกลับไปหาคุณเฟรมที่นั่งดูหนังสืออยู่ที่เตียง


“ มีอะไรหรอคับคุณเฟรม “ ผมพูดและเดินเข้าไปหาคุณเฟรมพร้อมกับชะโงกหน้าไปดูหนังสือ


“ ก้ตรงนี้ไงคับพี่คชา “ ตรงไหนว่ะ


“ ตรงไหนคับคุณเฟรม “ ใกล้เข้าไปอีก


“ ก้ตรงนี้ไงคับพี่คชา “

ฟรึบบบ

“ แว้กกก คุณเฟรมจะทำอะไรคับ “ ผมถูกคุณเฟรมุดลงไปนอนราบกับเตียงอย่างตกใจสุดขีด


“ พี่คชายั่วเฟรมหรอคับ? “ ถ้าคนเข้ามาเห็นตอนนี้ผมกับคุณเฟรมอยู่ในท่าส่อมาก ดิ้นๆๆ ไม่หลุดอ่ะ ฮืออๆ


“ ไม่ใช่นะคับคุณเฟรม คุณเฟรมลุกออกไปก่อนสิคับ “ และผมไปยั่วคุณชายสี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย  รีดด์เป็นพยานให้ผมนะคับ


“ พี่คชามายั่วเฟรมก่อนทำไมละคับ “ ตัณหากลับกันทั้งตระกูลเลยหรอไงเนี่ย โฮกกกก


“ ผมไปยั่วคุณเฟรมตอนไหนคับ คุณเฟรมปล่อยผมก่อนเถอะคับ ผมเจ็บ “ ผมพยายามดิ้นตลอดแต่มันก้ไม่เป็นเป็นผล รั้นแต่จะทำให้คุณเฟรมเพิ่มแรงกดมากขึ้นไปอีก


“ พี่คชามาเป็นของเฟรมเถอะนะคับ “


“ คุณเฟรมหยุดเถอะคับได้โปรด “ น้ำตาผมร่วงทันทีเมื่อหน้าคุณเฟรมเริ่มเข้าใกล้ขึ้นมาเรื่อยๆ ผมอุตส่าห์รอดจากคุณชายกลางมาแล้วแท้ๆ

ปังงงงงงงงงงงงง!!!!!

“ ไอ้เฟรม นั่นแกทำไรว่ะนั่น เดี๋ยวแม่รู้เดี๋ยวแกจะซวยเอานะเว้ย “ ไม่ใช่ใครที่ไหนคับ คุณเต๋าเทพบุตรสุดหล่อของผมนี่เอง (อิจฉาสามีหล่อ<<<ไรเตอร์)


“ พี่เต๋าเข้ามาขัดทำไมว่ะ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย “


“ เข้าไรว่ะไอ้เฟรม พี่เห็นคชาร้องไห้หว่ะ “ ใช่ๆเห็นด้วยกับคุณเต๋า เพิง่จะมารักคุณเต๋าเอามาๆก้วันนี้นี่แหละคับ หล่อโครตตต


“ กำลังบิ้วไงพี่เต๋า “ คุณเฟรมสีข้างถลอกอย่างกู่ไม่กลับ แถมาได้เนอะ


“ แล้วคชามาอยู่ที่ห้องของเฟรมได้ยังไง “ ผมกำลังจะอ้าปากฟ้องแต่ถูกคนที่กำลังจะทำมิดีมิร้ายผมเมื่อกี้ลั่นวาจาออกมาซะก่อน


“ ก้พี่คชายั่วผม ผมเลยพาพี่คชาที่ห้อง “ ผมส่ายหัวดิ๊กๆเพราะมันไม่ใช่ความจิง คุณเต๋าอย่าไปเชื่อมันนะ แล้วจะไปขอความเห็นใจทำไมเนี่ย เมื่อวานเราก้โดนไม่ใช่หรอไงเนี่ย เพลียเหลือเกิน


“ ดีนะชั้นเข้ามาทัน พี่จะให้คชามาทำงานให้พี่หน่อย งั้นพี่ขอตัวคชาเลยแล้วกันนะน้องนะ “ ผมถูกคุณเต๋าฉุดให้ลุกขึ้นจากการเกาะกุมและถูกลากให้ออกมาจากห้องของคุณเฟรม


“ คุณเต๋าคับคือผม... “ ผมกำลังจะแก้ตัวแต่..


“ ยังไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น รอให้ไปถึงห้อชั้นก่อนค่อยแก้ตัว “ คชาสุดท้ายแกก้ไม่รอดใช่มั้ยเนี่ย T^T


                                                             Tobecontinue

1 ความคิดเห็น: