วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2555

NCตอนที่11


“ อื้ออ.. เต๋า เบาๆสิ “ เต๋าบีบคลึงสะโพกผมอย่างรุนแรงจนผมรู้สึกเจ็บ ถึงแรกๆมันจะรู้สึกดีบ้างอยู่ก็ตามแต่


“ เต๋าขอโทษนะชา ขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมาทั้ง เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ย “ ผมผลักเต๋าออกก่อนที่ตัวเองจะเป็นอิสระพร้อมกับช้อนตามองคนที่พร่ำขอโทษและขอเริ่มต้นใหม่กับผมเมื่อกี้


“ เต๋าทำอะไรผิด และอีกอย่างชายังไม่ได้เริ่มอะไรกับเต๋าเลยนะ “ ผมเอามือบางๆของตัวเองไปประครองหน้าหล่อๆของคุณเต๋าให้สบตาผม


“ เรื่องที่ผ่านมาก็ให้มันผ่านไปเถอะ อีกอย่างชาก็ทำตามหน้าที่ อย่าไปคิดมากเลยนะ “ ผมพูดขึ้นมาอีกประโยคซึ่งทำให้เต๋าหน้าเสียไปเลย ผมไม่รู้ว่าเป็นประโยคแรกหรือประโยคหลัง


“ ชา “ แววตาของคุณเต๋าตอนนี้บ่งบอกได้ถึงเรื่องที่จะพูดต่อไปนั้นจริงจัง


“ ว่าไงครับ คุณชาย “ ผมส่งยิ้มอ่อนให้คุณเต๋าเพื่อที่จะไม่ให้ตึงเครียดไปมากกว่านี้เผื่อจะผ่อนคลายได้บ้าง


“ ยิ้มอย่างนี้เต๋าทนไม่ไหวแล้วนะ “ คุณชายจู่โจมระดมจูบผมไปทั่วทั้งใบหน้าก่อนที่จะมาดูดดุนริมฝีปากของผมอย่างที่ผมไม่ได้ตั้งตัวรับมือ


“ อื้ออ.. “ ทำไมวันนี้คุณเต๋ารุนแรงจังว่ะปกติจะค่อยๆเป็นค่อยไปนี่หว่า


“ ชาทำแบบนี้ยิ่งทำให้เต๋าทนไม่ไหวมากขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ “ ผมถลึงตามองคนที่พูดประโยคเมื่อกี้


“ อย่าเยอะเต๋า “ ผมหันไปปรามเต๋าแต่ตอนนี้ไม่ทันล่ะ


เสื้อผ้าของผมทุกชิ้นหายไปในพริบตาหลังจากพูดประโยคสุดท้ายจบ หายไปไหนหว่า? อ๋อ เมื่อกี้คุณเต๋าติดสปีดถอดให้นี่เอง ขอบคุณครับ บ้าแล้ววว!!


ผมถูกย้ายให้มาออนท๊อปแทนแล้ว จะทำอะไรของเขาเนี่ย


“ ชาถอดให้เต๋าหน่อยสิครับ “ ฮึ่ยยย !! ทำไมต้องทำเสียงกระเส่าแบบนี้ด้วยว่ะ มัน...ขัดขืนไม่ได้นะเว้ย T///T


ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของคุณเต๋าทีละเม็ดอย่างยากเย็น ทำไมมันติดกันแน่นจังเลยว่ะ แล้วมือจะสั่นทำปู่อะไรเนี่ย โอ้ยย นิ่งๆสิว่ะ แล้วไอ้คนที่นอนอยู่มันก็ซนจริงๆ มือมันอ่ะอยู่เฉยๆไม่เป็นหรอไง มันต้องมาวนเวียนแถวสะโพกตรูทำไมละเนี่ย มันเสียวนะโว้ยยยย


“ เต๋าอยู่นิ่งๆดิ ชาถอดให้ไม่ได้อ่ะ “ มือสั่นอย่างนี้ ใครจะไปถอดได้ล่ะว่ะ ใจเย็นไสคชา เย็นไว้ๆ


กว่าจะถอดเสื้อออกมาได้ก็ล่อไปเกือบสิบนาที ผมไม่มีแรงแล้วอ่ะ ทำไมมันยากเย็นขนาดนี้กับอีกแค่ถอดเสื้อ ไหนจะเหลือกางเกงอีก ผมไม่อยากถอดแล้วอ่ะ เขิน >///<


“ ชาถอดกางเกงให้เต๋าด้วยสิครับ “ สงสัยคุณเต๋าให้ผมเก้ๆกังๆแน่เลยอ่ะถึงเร่งให้ผมรีบถอด เอาก็เอาว่ะรวดเดียวให้จบไปเลย


ผมค่อยเลื่อนมือลงไปแถบๆขอบกางเกง คลำหากระดุมกางเกงตั้งนานทำไมไม่เจอซักทีว่ะ อะไรมันจะหายากขนาดนั้น อย่าถามผมว่าทำไมไม่มอง ผมไม่กล้ามองนิ ผมอายอ่ะ เดี๋ยวเจอสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ผมจะทำไงอ่ะ


ผมคลำไปคลำมา อ๊ะ!! เจอแล้ว แต่ว่าทำไมกระดุมมันใหญ่จังว่ะ ตอนที่เห็นในงานก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนี้นี่หว่า เห้ย ยาวด้วย กระดุมบ้านใครทั้งใหญ่ทั้งยาวว่ะ


“ ชา นั่นไม่ใช่กระดุม “ อ้าวเวร แล้วมันคืออะร๊ายยยยยย คชาไม่อยากจะคิดเลย บ้าแล้ววววว!!! T///T


“ กระดุมมันอยู่นี่ต่างหาก “ คุณเต๋าจับมือผมไปวางที่กระดุม ทำไมไม่ถอดเองว่ะ ให้คลำหาอยู่ได้ตั้งนานแล้วที่คลำเจอก็ไม่ใช่กระดุมด้วย T^T


หลังจากที่ผมปลดกระดุมเสร็จเรียบร้อยคราวนี้ก็ค่อยๆคลำหาซิบอย่างเยือกเย็น อ๊ะ เจอแล้ว อันนี้ซิบแน่ๆเพราะมันไม่ได้มีลักษณะเหมือนเมื่อกี้ ผมค่อยรูดมันลงมาเรื่อยๆ จน..


“ อ๊ะ.. ชาเต๋าเจ็บนะอย่าแกล้งกันสิ “ ซิบมันรูดไปหนีบไอ้นั่นเข้ามั้งเลยร้องออกมาอย่างนี้


“ ชาขอโทษ ก็ชาไม่เห็นนิ “ ผมก้มหน้าลงรับความคิด แต่เพราะก้มนี่แหละทำให้เห็นถึงความอลังการตาของตัวเองจนตัวโงหัวขึ้นมาทันทีแบบไม่คิด บร๊ะแล้ววว!!


“ ชาก็มองสิ จะได้ถอดเร็วๆไง “ มองหาพระแสงไรล่ะ แค่ไม่มองก็จะบ้าตายอยู่แล้ว ถ้ามองเต็มๆนี่ ไม่อยากจะคิดเลยว่าสติผมจะไปอยู่ไหนหมด ทำไมต้องแกล้งกันอย่างนี้ด้วย


“ เต๋าอย่าแกล้งชาดิ ถอดๆออกไปเหอะ ชาไม่ไหวแล้วนะ “ อ้อนซะเลยนิ เดี๋ยวก็รู้ว่าได้ผลมั้ย


“ ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก เต๋าจะได้ไม่ต้องให้ชาเสียเวลาถอดให้เต๋า “ นั่นไง ผมคาดอะไรพลาดซะที่ไหน


ใช้เวลาไม่ถึงนาทีอาภรณ์ทุกชิ้นของคุณเต๋าก็หล่นไปอยู่ข้างเตียงหมดแล้ว ถ้าจะเร็วขนาดนี้อ่ะนะ


“ ชาทนอีกนิดละกันนะ “ คุณเต๋าเอามือมาวนแถวๆสะโพกมนๆของผม ก่อนจะค่อยๆกดนิ้วเข้ามาทางช่องทางรักข้างหลัง ทีละนิ้ว


“ อึก...ฮื้อออ.. “ ผมร้องออกมาเมื่อนิ้วแรกเข้าไปสาละวนอยู่ข้างในช่องทางอันคับแคบนั่น


“ เจ็บหรอครับคนดี “ คุณเต๋าเริ่มขยับนิ้วเข้าออกและเร่งจังหวะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆผสมกับการวนนิ้วไปมา


“ อื้ออ..มะ..ไม่อ่ะ..ม..มันเสียวอ่ะเต๋า “ ก่อนหน้านี้ไม่เห็นทำแบบนี้เลยนิ ผมฟุบลงไปบนอกหนาๆของคุณเต๋า


“ เต๋า ชาจะไม่ไหวแล้ว พอเถอะนะ อื้อ...อ่า.. “ คุณเต๋าไม่ยอมหยุดพร้อมกับเร่งจังหวะและเพิ่มนิ้วเข้ามาอกีนิ้วอย่างรวดเร็ว จากสองนิ้วกลายเป็นสามและสี่


“ เต๋าพอแล้วก็ได้ครับ เปลี่ยนจากมือเป็นอย่างอื่นบ้างดีกว่านะครับคนดี “ คุณเต๋าดึงมือออกทำให้ผมผวาเพราะดึงออกทีรวดเดียว


“ อ๊ะ...เต๋าชาๆหน่อยสิ “ ผมฟุบลงไปกับอกคุณเต๋าอีกรอบ ก่อนที่คุณเต๋าจะกดสะโพกของผมบดเบียดกับความแข็งขัน


“ ชามันแน่นอ่ะ อย่าเกร็งสิครับ เดี๋ยวเต๋าทนไม่ไหว “ จากที่เต๋ากดสะโพกผมลงกลายเป็นผมบดเบียดสะโพกของตัวเองลงมาแทน


“ งื้อ..ทนไม่ได้..ก็ไม่ต้องทนสิ “ ผมบดเบียดลงมาทีเดียวสุดความยาว กว่าจะลงมาสุดได้ต้องใช้พละกำลังเป็นอันมากเพราะว่ามัน เขินอ่ะ>///< ยิ่งผมออนท๊อปด้วยดิ วิวสวย


คุณเต๋าค่อยๆยกสะโพกผมขึ้นทำเอาผมผวาอีกรอบเพราะกลัวความคับเครียดจะหลุดออกจากความคับแคบ คุณเต๋าค่อยๆขยับสะโพกขึ้นลงอย่างเนิบนาบช้าๆเหมือนเป็นการบิ้วอารมณ์ก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นกลายเป็นการกระแทก


“ อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ...เต๋าอ่ะ อื้ออ..อ่า...เบาๆ..หน่อย “ คุณเต๋าไม่ยอมลดละความอยากของตัวเอง เพิ่มแรงกระแทกขึ้นมากอีก ทำเอาผมแทบทนไม่ไหวเพราะเต๋าคนเดียว


“ ชาก็อย่าน่ารักสิครับ เต๋าเห็นแล้วแทบจะเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่ “ คุณเต๋ากัดฟันพูดทั้งยังตั้งหน้าตั้งหน้ากระแทกสะโพกเข้ามาอย่างถี่รัว


“ เต๋าช้าๆหน่อยดิ อ๊า!!... ชาหายใจไม่ทันนะ อื้อออ... “ ผมปรามเต๋าอีกรอบครั้งนี้ช้าลงก็จริงแต่มันเข้าสุดออกสุดนี่ดิ หนักกว่าเดิมอีก


“ อ่าส์..ชาแน่นจังเลยครับ เต๋าจะทนไม่ไหวแล้ว “ ผมผวากับการที่เต๋าทำอย่างนี้มากผมเลยเปลี่ยนเป็นคนขยับสะโพกขึ้นลงเอง


“ ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนนะครับ “ อยู่ดีๆผมมีความรู้สึกว่าความต้องการพุ่งถึงขีดสุดและปลดปล่อยออกมาทั้งๆที่ผมยังไม่ด้ไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับมันเลย


“ ชาเต๋าไม่ไหวจริงๆแล้วนะ เร็วขึ้นอีกหน่อยนะครับ “ ผมค่อยๆขยับสะโพกขึ้นลงให้ถี่ขึ้นกว่าเดิม ทั้งผมทั้งคุณเต๋าร้องกันเสียงหลงแบบไม่มีใครยอมใครถ้าคนหนึ่งดังกว่าอีกคนต้องดังกว่าอีกคนหนึ่งจนคุณเต๋าปล่อยของเหลวเข้าสู่ร่างกายผมจนหมด ผมก็ฟุบลงบนอกหนาของคุณเต๋าทันที ก่อนจะหลับตาพริ้มพร้อมที่จะเข้าสู่ห้วงนิทรา ในบัดดลแต่..


“ เต๋ายังไม่กายคิดถึงชาเลยอ่ะ ขออีกรอบได้มั้ยครับคนดี “ ผมเงยหน้าขึ้นมาสบตาของคนหื่น


“ เยอะไปแล้วนะเต๋า ชาเหนื่อยแล้วนะครับ “


“ ก็ได้ครับ แต่พักก่อนค่อยต่อ “ เอ้า สรุปคือผมต้องโดนอีกใช่มั้ย?


“ ไม่เอาแล้วนะเต๋า ชาเหนื่อยแล้ว “ ผมยังคงปรามต่อไป


“ พรุ่งนี้ชาจะไปหาหมอกี่โมงหรอครับ “ คุณเต๋าเปลี่ยนเรื่องผมเลยลุกออกมาจากอ้อมอกของคุณเต๋าเพื่อที่จะมองหน้าแต่..


“ อ๊ะ..อื้อ “ ความคัยเครียดมันยังไม่ออกไปจากความคับแคบนี่สิครับผมเผลอขยับตัวนิดเดียวก็เหมือนเป็นการกระตุ้นซะอย่างนั้น


“ ชากะว่าจะไปซักสิบโมงอ่ะเต๋า “ ผมพยายามขืดตัวออกมาจากความคับเครียดนั่นแต่คุณเต๋าไม่ยอมกดสะโพกผมให้ค้างอยู่ไว้อย่างนั้น


“ โอเคครับเดี๋ยวเต๋าไปด้วยนะ ชา “ เรียกอย่างนี้จะอาอะไรอีกอ่ะ ถ้าอีกรอบผมไม่เอาแล้วนะ


“ ว่าไงครับ ถ้าจะเอาอีกรอบชาไม่เอาแล้วนะ “ ผมส่ายหน้าให้คุณเต๋า


“ เปล่า เต๋าไม่ได้จะเอาอีกรอบ เต๋าจะขอชาอีกสามรอบต่างหาก ไปต่อกันในห้องน้ำกัน “ คุณเต๋าอุ้มผมขึ้นมาทั้งๆที่ยังอยู่ในท่าเดิม ความคับเครียดยังอยู่ที่เดิม


“ ต๋าวววววววว ไม่เอานะ “ ผมขอหันกล้องไปทางเพดานห้องนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น